Helpen verhuizen vraagt best wat van je. Niet zozeer vanwege wel of niet ontwikkelde biceps, triceps of latissimus dorsi (driehoekige, brede rugspier die loopt van de schouders tot aan je bekken – sorry, ik houd nu eenmaal van termen die ikzelf ook moet googelen). Veel belangrijker is de slimheid, of liever gezegd geslepenheid, die je tijdens zo’n klus aan de dag weet te leggen. Een verhuisklus (bij een ander) is een grote stoelendans. Met als doel de dans te ontspringen wanneer de wasmachine en ijskast van drie hoog naar beneden gaan.
Grip
3 weken geleden mocht ik. Zeer zeker ‘mocht’, want in deze tijd is verhuizen bij vrienden gewoon een uitje. Dus met mondkapje op zak en schema op de app (wie wanneer binnen, wie wanneer buiten), op weg naar 3 smalle trappen met uitdagende bochten en bovengemiddeld stijgingspercentage. Het was waarschijnlijk de euforie van het uitje waardoor de scherpte ontbrak…maar halverwege de klus, bovenkomend op de derde verdieping, pontificaal een wasmachine in mijn gezicht. Je weet dat je dan niet meer terug kan, dat zou gezichtsverlies betekenen. Nog een geluk dat ik ‘onder’ sta, hoor ik mezelf denken. Maar die blijdschap bleek een dode mus. ‘Boven’ was het plastic randje van de machine van dusdanige kwaliteit dat er van ‘grip’ op de situatie absoluut geen sprake was. Lui zweet maakte plaats voor angstzweet. En toen het advies “laat maar gewoon rustig glijden”, hard stuiteren betekende, kon mijn latissimus dorsi alleen maar denken aan een exoskelet.
Risico’s
Het kwam goed, uiteindelijk. Maar een kleine risicoanalyse had tot een betere en veiligere taakuitvoering geleid. Waar ík slechts sporadisch de kans op blessures vergroot door tillen, lopen medewerkers in de zorg, transport, bouw, industrie en agrarische sector, dagelijks risico’s met betrekking tot lichamelijke overbelasting. 2 op de 5 medewerkers in Nederland te maken heeft met lichamelijk belastend werk. En door lichamelijke overbelasting ontwikkelen medewerkers gezondheidsklachten en zelfs beroepsziekten. In Nederland lijden er in totaal 460.000 medewerkers aan een beroepsziekte aan hun rug, arm, nek, schouder, knie of heup.
5 Tips
De gezondheidsklachten door lichamelijk belastend werk zorgen niet alleen voor veel persoonlijk leed en arbeidsongeschiktheid, maar levert jaarlijks ook hoge kosten voor werkgevers op. Wat kun je als werkgever doen om fysieke belasting op de agenda te houden? Ik vroeg het Coen Jansen, Expert Fysieke Belasting bij LIJV. En hij kwam met de volgende tips:
- Maak het onderwerp Fysieke belasting bespreekbaar met je medewerkers. Medewerkers zullen dit niet altijd vanuit zichzelf doen, zeker als er een cultuur is van `mouwen opstropen` en `hard doorwerken`.
- Laat een gezonde tilhouding op diverse manieren terugkomen binnen de organisatie. Bijvoorbeeld via visuals, tekst en film.
- Fysieke Belasting kan een onderdeel van het voortgangsgesprek tussen leidinggevende en medewerker zijn. Je kunt hierbij bijvoorbeeld een vraag stellen als; `Wat doe jij er aan om gezond en veilig te werken`?
- Organiseer regelmatig een toolbox over het thema Fysieke Belasting. Zo kunnen medewerkers hun vragen over dit thema stellen aan een specialist.
- Zorg er voor dat er voldoende herstel kan plaatsvinden na het uitvoeren van fysiek belastend werk. Dit hoeft niet altijd een letterlijke pauze te zijn; een medewerker kan wellicht ook werkzaamheden uitvoeren die fysiek gezien minder belastend zijn.
Thijs Busser
Projectmanager Communicatie bij LIJV
Lees hier meer over onze trainingen, workshops en coachingstrajecten.
Wil je wat meer informatie over bijvoorbeeld onze Mentaal fit oplossingen? Vul het formulier in en wij nemen contact met je op!
